Marijn Graven

Marijn Graven (1984) studeerde in 2017 af aan de Regie Opleiding van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Er gingen een studie Theaterwetenschap, wat marketingbanen in het theaterveld en twee jaar aan deeltijd acteursopleiding aan vooraf voordat ze besefte dat ze een regisseurshart heeft. Ze maakt intieme, aansprekende voorstellingen vol verhalen die tegelijk persoonlijk en universeel zijn. Samen met haar acteurs en het publiek gaat zij op zoek naar antwoorden op grote en kleinere levensvragen, bijgestaan door een breed scala aan historische figuren en fictieve personages. In het theater, waar verbeelding en realiteit elkaar aanraken, maakt zij de grote verhalen uit het wereldrepertoire tot een hedendaagse spiegel voor herkenbare zorgen en verlangens.

Marijn maakte in 2017 de Elyzeesche velden, een gelukzalig oord, een coproductie van Festival Cement / Het Zuidelijk Toneel en won in datzelfde jaar de André Veltkamp Beurs en de AHK Eindwerkprijs met de collectief gemaakte afstudeervoorstelling de Louteringsberg. In 2018 maakte Marijn de Cement Productie Narziss I Hildegard I Goldmund, een coproductie met Het Zuidelijk Toneel. Bij Frascati maakte ze de voorstellingen Nachtwerk in 2017 en najaar 2018 Prospero e Miranda.
In maart 2019, tijdens Festival Cement, ging LO LIE TAA in première. Een solo, waarin het perspectief van het kind centraal staat, dat zich mateloos aangetrokken voelt tot de verboden wereld van volwassenen.
In oktober 2019 ging Naar Ikea in première: een bewerking die Sytske Frederika van Koeveringe schreef op basis van Naar Damascus van August Strindberg, met Martijn Nieuwerf en Damaris de Jong in de hoofdrol. Naar Ikea is een romantische horror over mannen en vrouwen, donker en licht. Een live poging los te komen van oude rolpatronen, verwachtingen, fnuikende onzekerheid en jaloezie. En ondertussen dendert de trein die levenservaring heet in volle vaart langs. De gelukkigste mensen hebben niet het beste van alles, maar maken van alles het beste. Toch?

Vanwege het afgelaste Festival Cement ging in 2020 de voorstelling A MA ZON EN van Marijn niet première, en ook de geplande première in 2021 werd verplaatst (nieuwe datum wordt gezocht). Met A MA ZON EN creëert Marijn een erotisch rouwritueel waarin we als publiek de pijn en (on)mogelijkheid van de liefde ervaren door de ogen, stemmen en lichamen van Milou van Duijnhoven en Timo Tembuyser. Zij zullen de mythische personages Penthesilea en Achilles belichamen in een muzikaal en fysiek duel. A MA ZON EN is een Cement Productie, in coproductie met Het Zuidelijk Toneel, en een voorstelling in het kader van PLAN Talentontwikkeling Brabant.

Website Agenda

PLAN over Marijn Graven

We hebben Marijn leren kennen als een ambitieuze maker die overloopt van de plannen en ideeën. Ze studeerde in juni 2017 af met haar 4e afstudeervoorstelling. De voorstellingen hebben een belangrijk gemeenschappelijk kenmerk: Ze combineren persoonlijk –en privémateriaal van de acteurs met toneelrepertoire of wereldliteratuur. Een van haar afstudeervoorstellingen maakte ze bij HZT en Festival Cement: De Elyzeesche Velden, een gelukzalig oord, waarin de zussen Bosmans de zussen Dubois speelden.

Marijn toonde zich in onze samenwerking een degelijk en ambachtelijk regisseur. Helder, strak en open. Ze is een echte voorstellingsleider, baas over het proces en gewend een team aan te sturen. Ze is zeer secuur en put uit een rijke bron aan literatuur, repertoire, beeldende kunst, symboliek en uit een spirituele invalshoek, gevoed door haar eigen ervaringen met yoga, meditatie en dans. Ze is een echte maker en richt een open proces in waar nog tot op het laatst ruimte is voor radicale veranderingen.

Marijn verlangt naar een theatraal ritueel in het hier en nu, waarin de speler de toeschouwer werkelijk kan ontmoeten. Ze zoekt naar hoe zij de verbinding van de speler met de theatrale bronnen op zo’n persoonlijke manier kan delen met de toeschouwer, dat er niet langer toegeschouwd wordt, maar mee gemaakt.

Leonie Clement, artistiek leider Festival Cement

Reacties op het werk van Marijn Graven

“Op drie plekken verspreid achter het publiek staan drie musici die op elektrische gitaren en staande bas de voorstelling voorzien van een fraaie soundtrack. Het spel van de Vlaamse zussen Bosmans, maar ook dat van Victor IJdens is een lust voor het oog. Het is vooral bewonderenswaardig dat de spelers vrijwel de hele voorstelling zittend tussen het publiek spelen wat gepaard gaat met prachtige regievondsten.”

Jos Schuring over De Elyzeesche velden, een gelukzalig oord in Scènes